Pancha Bhutaalu

పంచ భూతాలు అంటే దయ్యాలు భూతాలూ 
కావనుకుంటున్నారా
ఐతే ఒక మాట చెబుతా వింటారా

గాలి నేల నీరు నింగి నిప్పు దైవాలుగా 

మన జీవన మనుగడకే బాసట గా
ఉంటుంటే విలువ లేక చేసి దగా
ఉసురు తీసి మార్చాముగ భూతాలుగ

మనము పీల్చు గాలి కదా
ఎడా పెడా అందులోకి విష వాయువు
పంపిస్తూ కాలుష్యపు రక్కసికి
బలి చేస్తే భూతమై తిరుగదా
మన ఊపిరి తిత్తులనే గుల్ల చేసి చంపదా

నేల తల్లిగా కొలిచిన భూమాతను సైతం
రక రకాలుగా తవ్వుతూ పొతున్నాం
లోలో పలి పొరల్లోకి వ్యర్ధాలను పంపిస్తూ
భుగర్భన్నే పొట్టన బెట్టుకుని
అణుపరీక్షలవీ ఇవీ అని దహించి వెధిస్తే
కాలం చేసిన నేల తల్లి
ఇక భూతమవదా సహనమొదిలి

నీలాకాశం గొడుగై అతి నీలిలొహిత కిరణాలను
అపుతూ రక్షిస్తుంటే తండ్రి లా మనలను
అభివృద్ధి పేరుతో ఆ విశాల హృదయానికి
తూట్లు పొడిచి ఉసురు తీసి వేధిస్తే
భూతమై గొదుగు నీడ తొలగిస్తే విలయమే కదా

నీటికున్న పవిత్రతను మరిచి
చెరువులన్ని ఆక్రమించి సౌధాలను నిర్మించి
నదులన్నీ మురుగునీటి ఆవాసాలుగ చేసి
లోలోపలి నీరంతా బొరులతో తవ్వేసి
ఆయువు తీసేస్తుంటే నీరు భూతమై
దూరమైతే మనగలమా దానిని వదిలేసి

వెలుగునిచ్చే జ్యొతియై
చలిని కాచే నేస్తమై
తోడు ఉన్న నిప్పునే నిర్లక్ష్యం చేస్తే
ఆగ్రహించి తను భూతమై
చేయదా పెను విధ్వంసం

దైవత్వం తో మనకొసమే ఉన్న
పంచ భూతాలని క్షేమంగా ఉంచుకుందాం
మనకీ మన పిల్లలకీ అవి
భూతాలుగా అవకుండా మేలుకుందాం

nedu

ఎందుకోసమో తెలియదు ఎంత దూరమో తెలియదు
పరుగు తీస్తూ పడుతూ లేస్తూ ఆగమన్నా ఆగదు
ఉరకలేస్తూ వెర్రిగా పోతోంది మన బతుకు బండి 
గమ్యాలు లక్ష్యాలు ఆస్తులు పాస్తులు ఇవేనా జీవితమంటే
రేపటిని చేరుకునే పరుగులో నిన్నటిని దిద్దుకునే గోలలొ
నిత్యం నలిగిపొయే "నేడు" బతిమలాడుతోంది ఒక్కసారి 
పరుగు ఆపి నన్ను చూడమంటూ నా చెలిమి చేయమంటూ 

చిన్న చిన్న అనందాలన్నిటినీ వదిలి పెట్టి 
పెద్ద మేడ కట్టి గొప్ప విలాసంగ ఉందామని 
పైస పైస కూడ బెట్టి పగలు రాత్రి మరిచిపొయి
సుదూరాన విడి విడిగా ఉంటు కష్టపడుతూ
నేడన్నది మరిచిపోయి రేపు తలచుకుంటూ
ఆలు మగలు కట్టుకున్న కలల మేడ కింద 
నలిగిపోతు మూగగా అరుస్తోంది "నేదు" 

ఐశ్వర్యం హోదా గుర్తింపే లక్ష్యం గా
నీతీ నిజాయితీ నీడైనా తగల కుండా 
కన్నవారు తొబుట్టువులైన పట్టకుండా
తొటివారిని తోసుకుంటూ ముందుకు దూకి
రాబొయే సంతోషం తలచుకుంటు బ్రతుకుతూ
సాగించే జీవితంలో ప్రతి మెట్టు కిందా నలిగి 
భారం మోయలేక బాధ పడుతోంది "నేడు"

నిత్యం నీతో ఉండే నీ నేస్తం "నేడు"
ఎన్నొ అనందాల నిధి దాచుకుంది "నేడు"
ఎన్నొ అనుబంధాల గుభాలింపులున్న "నేడు"
చిన్నబోద పట్టకుంద వదిలెస్తే ఈ రేపు నిన్న గోలలో
అందుకే "నేడు" ఒక పండగలా ఉందాము హాయిగా

Ugaadi Subhakankshalu

వచ్చేసింది మన తెలుగు సంవత్సరాది
కొత్త ఆశా సౌధాల కి పునాది
గతమంతా తీపి గురుతుల నిధి
భవిత ఇక సాగేను పూల వీధి
ఉగాది మనకిచ్చే సందేశమిది

జీవితాన ఎదురయ్యే సమస్యలన్నీ
పరీక్షించటానికి కాదు మనల్ని
ఆనందపు తియ్యదనం తెలపాలని
ముందొచ్చే చుట్టాలే కష్టాలని
ఆలపిస్తొంది కోయిల సుస్వరాలని

చేదు అనుభవాల పాఠాలు
మదురానుభుతుల మేలవింపులు
చిలిపి చేష్ఠల పులుపు రుచులు
అలకలు కులుకులు వగరు కాబోలు
కోపతాపాలు మరి ఉప్పు కారాలు

జీవితమంటే ఇవే షడ్రుచులు
అన్నింటినీ ఆస్వాదిస్తూ కదులు
ఇక్కట్లు కూడా అవుతాయి ముచ్చట్లు
నిజమవుతాయి అన్ని కలలు
కురిసేనపుడిక ఆనందపు జల్లులు
-- భావన

ఇదా మన దేశం

ఇదా మన దేశం ఇదా మన దేశం
నేతాజీ కలలు కన్న భారత దేశం
శివాజీ ప్రతాపులు పుట్టిన దేశం
నాగరికత విశ్వానికి నేర్పిన దేశం

ప్రతి పనిలొ పెరుగుతున్న అవినీతి
మది మది లొ నిండి ఉన్న అశాంతి
సందు సందులొ లెక్క లేని దొమ్మీలు
ఇంటి ఇంటి లో చెప్పలేని కలహాలు
ఇదా మన దేశం ఇదా మన దేశం

యువతలొ సినిమాల జ్వరం
అనాగరిక వర్తనకది కారణం
పసిపిల్లల చెతులకు పని దాస్యం
అది భావి తరాలకు తీరని ద్రోహం
క్రీడల్లో కనిపించని సమరోత్సాహం
చిన్న గెలుపుతోనే అలసత్వం
దేశ రక్షణ లోనూ వస్తున్న జాడ్యం
ఇది దేశ మాత క్షమించని నేరం
ఇదా మన దేశం ఇదా మన దేశం

కుల మత్తులొ జోగేది కొందరు
మత పిచ్చి లోకంగా కొందరు
ప్రాంత వైషమ్యాలే ఊపిరిగా కొందరు
ఒకే తల్లి బిడ్డలమని ఎపుడు తెలుసుకుంటారు
దేశాన్ని దూషించే ప్రభుధ్ధులు కొందరు
దేశమొదిలి వెళ్ళిపోవు మేధావులు కొందరు
దేశ సేవ బరువని వదిలెసేదెందరో
ఇదా మన దేశం ఇదా మన దేశం

ఇకనైనా నిదుర వదిలి
యువ శక్తి ముందు కదిలి
చేయి చేయి కలిపి నదిచి
దేశమాత రుణం తీర్చి
స్వర్ణ యుగం సాధించి
గర్వంగా చెబుదాము
ఇదే మన దేశం ఇదే మన దేశం
జగద్గురువు మన భారత దేశం

60 years of independence !!!!

ఆరు దశాబ్దాల భారత స్వరాజ్యం
సంబరాలు చేశాము వాడ వాడలా మనం
ఏమిటీ సాధించిన స్వాతంత్ర్యానికి అర్ధం
ఏనాడైనా ఆలోచించామా ఒక్క క్షణం

విభజించి పాలించారని చరిత్ర లో చదివాం
ఈ నాటి రాజకీయానిదీ మరి అదే చందం
ఈ వర్గం ఆ ప్రాంతం ఈ కులం ఆ మతం
ఇవేగా నేటి రాజకీయాల నిజమైన స్వరూపం
విభేదాలు మరచి ఒక్కటయ్యామా మనం

తెల్లవారిని తరిమి కొట్టిన సత్యాగ్రహం
కొత్త పుంతలు తొక్కుతోందిప్పుడు నిజం
విధ్వంసం సృష్ఠించె ఉద్యమాల పర్వం
బందులంటు మొదలైన వింత సంప్రదాయం
ఇదేనా ఇంటి సమస్యలు తీర్చుకునే విధానం

భావ స్వాతంత్ర్యం ఒక గొప్ప వరం
జన జాగృతికీ అభ్యుదయానికీ ఆయుధం
చట్ట సభలలో నాయకుల పదజాలం
విలువలు శూన్యమైన ఈ నాటి జర్నలిజం
ఇదా ఆ హక్కుని వాడుకునే విధానం

పాశ్త్యాత్యపు మోజులో పడి విచ్చల విడి తనం
నేర్చుకున్నాము గానీ త్వర త్వరగా మనం
క్రమశిక్షణ గుణం జవాబు దారి తనం
వారి నుంచి నేర్వగలిగామా మనమందరం
ఇదా మన స్వాతంత్ర్యాన్ని అనుభవించు విధానం

హక్కులకై నినందించే ప్రతి ఒక్క గళం
ఇది బాధ్యతలను గుర్తించాల్సిన తరుణం
ఇదే కదా స్వతంత్ర భారతికి ఈ దినం
మనమందించే వజ్రొత్సవ నీరాజనం
సగర్వంగ ఎగిరేనపుడు మన త్రివర్ణ పతాకం

Ela Edurkondamu Janabha Samasya

నేటి భారతానికి భారమైన సమస్యేమిటా అని
తలచి చూశా నేనేమి చెయ్య గలనా అని
సమస్యల సమాహారం ఎదుట కదలాడగా గని
తరచి చూసా మూలం ఎమిటా అని

పెదరికమా, నిరుద్యోగమా మరి నిరక్షరాస్యమా
కిక్కిరిసిన రోద్లమీద ప్రయాణమా
కాలుష్యంతో పెరుగుతున్న కొత్త రోగాల భయమా
నీరు లేక ఎండుతున్న సామాన్యుడి గళమా
వరకట్న పిశాచమా అవినీతి రాజ్యమా
అన్నింటి వెనకనున్న పెరుగుతున్న జన సంధ్రమా

ఏనాటి నుంచో జరుగుతున్నా ప్రచారం
ఆ దిశలొ పయనించేమా మనమందరం
ఫోషించ గలిగినా మనం బహు సంతానం
ఆ భారం తట్టుకోగలదా మన దేశం

చక్కని పాపాయి ఇంట తిరిగే మధురానుభూతికి
ఒక్కరు చాలు కదా ప్రతి కుటుంబానికి
సమజాన సొదరభావనే ఉంటే నిజానికి
ఉందా మరో సంతానపు అవసరం తోడుకి

ఫ్రతి రంగం లొ స్త్రీ ప్రగతి సాధించినా
ఇంకా సబబా అదపిల్ల అనే యోచన
బొసి నవ్వులు కురిపించరా ఆడ ఐనా మగ ఐనా
మరోసారి మగ శిశువుకై మీరు చేసే ఆలొచన
కాదా మీరు జాతికి చేస్తున్న వంచన

ఎందరో పసిపాపలు అనాధలై ప్రేమ లేమి తో ఉంటే
చేరదీయ రాదే మరొకరిని పోషించే బలమే ఉంటే

నే చెప్పట్లేదు ఇదే అన్ని సమస్యలకీ సమాధానమని
ఐతే ఈ మార్పు తప్పక తగ్గిస్తుంది జాతికి భారాన్ని

vrudhasramam

పిల్ల గాలి చల్లగా అడుగులేస్తూ
చక్కటి పరిమళాలు మోసుకొస్తూ
వరండాలొ మమ్ము చూసి నవ్వుతూ
వెళ్ళిపోతోంది ఒక్కొక్కరిని పలకరిస్తూ

పులకరించాయా సమీరానికి
అలసిపోయిన మా హ్రుదయాలన్నీ
రోజూ మమ్ములని పలకరించటానికి
వచ్చే నేస్తం అదొక్కటేగా అని

ఆరు దశాబ్దాల క్రితపు బాల్యం
గుర్తు చేస్తుంది ఈ వృద్ధాశ్రమం
అప్పుడు స్నేహితులే ప్రపంచం
ఇప్పుడుంది స్నేహితులు మాత్రం

ఇప్పుడిక కొరేదేముంటుంది మేము
పిల్లల సంతోషమే మాకు బలము
అందుకే వారికి మేమెందుకు భారము
ఈ అశ్రమమే ఇక మాకాశ్రయము

ఆ గుర్తుకొస్తారు అప్పుడప్పుడూ
ముద్దుల మనవలు మనవరాండ్రు
విదేశాలకేగుతూ పిల్లలొదిలిన జ్ఞాపకాలు
అవే మాకు ఇక జీవనాధారాలు

ఐతే వింటున్న మీ అందరికీ ఒక చిన్న సలహా
కొడుకులున్నారులే అని వద్దు మీకు ధీమా ఇహ
మారుతున్న లోకం లో బంధాలకి విలువ లేదుగా
గూడలలసి పొయే రోజు వచ్చే లోగా
మీ జాగ్రత్త మీరు పడతారుగా
లేదంటే.. మా అశ్రమం ఉండనే ఉందిగా